Mijn naam is Natascha Volp ik ben 56 jaar en woon samen met Marco en onze dochter van 23 en zoon van 20 jaar in het midden van het land. Daarnaast hebben we twee honden waarvan een Boomer en een Spaanse Podenco.
Ik beschrijf mijzelf als (super) eigenwijs, leergierig, perfectionistisch, sociaal en verder gewoon lief.
Verder hou ik van schrijven, lezen, reizen, klussen in huis, fotografie en ben ik gek op Spanje en de Spaanse taal. Momenteel volg ik ook de cursus ervaringsdeskundige. In principe ben ik dat eigenlijk al en om daar ook echt iets mee te kunnen doen, komt er toch wel wat meer om de hoek kijken dan alleen mijn ervaring te delen. Ik kom hier in een volgend blog nog op terug.
Niet Aangeboren Hersenletsel
Ik heb 19 jaar geleden hersenletsel opgelopen door een verkeersongeval. Ik werkte toen als secretaresse op een advocatenkantoor en studeerde daarnaast voor tolk/vertaler Spaans in de hoop ooit gerechtstolk te worden.
Jammer genoeg bleek mijn letsel ernstig genoeg om volledig afgekeurd te worden.
Ouderschap
Voor de snelle rekenaars, op het moment van mijn ongeval was ik moeder van een dochter van 3 en een zoontje van een half jaar.
Na 19 jaar aan de zijlijn te hebben gestaan, heb ik een nieuw doel gevonden en dat is mijn blog geworden. Uiteraard gaat het over mijn leven met hersenletsel en daarbinnen wil ik me voornamelijk richten op het ouderschap. Als moeder van jonge kinderen en nu pubers, kan ik wel zeggen dat ik ervaringsdeskundige ben geworden. Ik hoop met mijn blog wat te kunnen betekenen voor anderen in een vergelijkbare situatie. Ik ben graag voor jullie wat ik zelf gemist heb. In het begin heb ik zelf meerdere pogingen ondernomen om andere ouders met (jonge) kinderen te vinden. Het is mij toen niet of nauwelijks gelukt.
Hoezo eigenwijs?!
Mijn geheugen is brak, vooral mijn korte termijn geheugen. Dit betekent dat het niet makkelijk is om nieuwe dingen aan te leren, maar ik ben geen opgever. Sterker nog, ik ben een eigenwijze perfectionistische doorzetter en laat dat nu net NIET de meest ideale combi zijn met hersenletsel. Dus mijn lat ligt hoog, ondanks mijn beperkingen en adviezen van mijn omgeving.
Schrijven
Sinds ik hersenletsel heb, merk ik dat schrijven mij helpt. Het lucht op om dingen even opzij te kunnen zetten en het is daarnaast voor een groot deel ook mijn geheugen geworden. Want hiermee leg ik dingen vast die ik anders snel zou zijn vergeten. Denk hierbij aan een dagboek voor mijn kinderen. (Hierover meer in volgend een blog .) In deze tijd van Social Media en twee pubers die daar 24/7 mee bezig zijn, ben ik daarmee besmet.
Ik vind het leuk en zo is het idee geboren om te gaan bloggen. Ja, de zoveelste blogger die geen influencer hoeft te worden (veel te oud joh), maar toch mensen wil vertellen hoe ik het allemaal gefixt heb met twee kinderen. Na lange tijd is het mijn plan om weer een eigen plekje te veroveren in deze drukke en knetterharde maatschappij.
Mijn motto: Carpe Diem
P.S. Voor iedereen die, om welke reden dan ook, moeite heeft met het lezen van teksten, ik ga ze voor jullie inspreken!
