Waarom bloggen?

Om met de tijd mee te gaan natuurlijk!! Nee, geintje.

Schrijven

Ik hou van schrijven en heb sinds ik in 2005 hersenletsel kreeg, veel geschreven in de vorm van nieuwsbrieven voor mijn omgeving, samenvattingen voor de letselschadeadvocaten, dagboeken voor mijn kinderen, mails naar vrienden enz. Nooit met het idee daar iets mee te bereiken. Ik wilde het graag delen. Soort van bloggen misschien, maar had toen nog geen flauw benul van het begrip.

Beginner

Het schrijfwerk om te gaan zetten in een blog, vraagt energie en een goed geheugen. Beiden zijn niet meer optimaal bij mij. Nieuwe dingen leer ik veel minder snel en het duurt ook langer voor ze beklijven. Ondanks dat mijn zoon mij zegt dat WordPress niet makkelijk is en niemand dit binnen 2 weken onder de knie heeft, baal ik enorm van het feit dat ik telkens mijn datum uit moest stellen om mijn blog online te krijgen. Wat ik lees en leer, is de volgende dag grotendeels weer uit mijn geheugen. Ik doe mijn best om alles zo gelikt mogelijk eruit te laten zien, want ik moet nog veel leren. Ik hoop dat je waardeert wat ik tot nu toe voor elkaar heb gekregen.
Learning all the time!

Moeders en vaders met hersenletsel

Ik kreeg traumatisch hersenletsel toen ik moeder was van een dochter van 3 en een zoontje van een half jaar en heb jarenlang mijn best gedaan om moeders (dacht gewoon niet aan vaders) te vinden in een gelijke situatie. Deze zoektocht heeft mij weinig opgeleverd. In de revalidatie kwam ik voornamelijk oudere mensen tegen die toch in een heel andere levensfase zaten dan ik.

Wat ik wilde weten was hoe zij het fixten met kleine kinderen, een slecht geheugen, vermoeidheid, snel overprikkeld zijn, een gezinsleven, school, winterdepressie enz. Ook verschillende interviews in de Flair, Beter en Hersenletsel.nl hebben tot niets bijgedragen.

Kennis delen

Ik hoop d.m.v. mijn blog mensen te kunnen helpen door te vertellen hoe ik dingen deed en doe en ook waar ik nog altijd tegenaan loop. Wel denk ik dat het handig is om te weten dat ik tamelijk eigenwijs ben, wat Niet Altijd Handig is.

Maar alle eerlijkheid op een stokje, ik weet ondertussen goed als ik iets onderneem waarmee ik over mijn grenzen ga wat de gevolgen daarvan zullen zijn. Het is een afweging van plussen en minnen van mijn energie.

Het is een bewuste keuze om jullie mee te laten kijken in mijn ondernemende leven met Nah, waarmee ik behoorlijk wat ups en downs heb doorstaan en er vast ook nog meer zullen volgen.

Los van mijn letsel met de daarbij behorende beperkingen, mijn karakter en het moeder zijn, ik blijf een ondernemend mens. Aansluitend credo hierbij is wel: NIETS ZONDER MOEITE!

Luisteren

Omdat ik weet dat het voor sommige onder ons moeite kost om lange teksten met vooral kleine letters te lezen, ga ik mijn uiterste best doen om het mogelijk te maken mijn blogs voor te lezen waardoor ze ook voor jullie leuk zijn om te luisteren.