Mijn kinderen weg?

Wat zegt hij nou?

Een bizarre eis van de neuroloog was dat hij mij pas uit het ziekenhuis wilde ontslaan wanneer de kinderen het huis uit zouden zijn. Ik heb het hier dan over een meisje van 3 en een baby van een half jaar oud. Ons zoontje kreeg nog een fles, moest nog verschoond worden en nog heel veel leren. Dat was toch mijn taak? En ons dochtertje dan? Zij was net op de peuterspeelzaal begonnen.

Ik was met mijn brakke brein volledig de weg kwijt. Wat gaat hier allemaal gebeuren?

Lieve grootouders

Wat een geluk dat mijn moeder en haar echtgenoot dichtbij ons woonden en gelijk aanboden om voor onze kinderen te zorgen. Liever dit, dan bij iemand anders. Hier kregen ze de opvoeding die ik gewend was en zou ik ze gewoon dagelijks even kunnen zien. We hebben uiteindelijk besloten om alleen onze zoon voorlopig bij oma en opa te laten wonen. Van de twee had hij de meeste fysieke zorg nodig die ik nog niet kon bieden.

Mama 2

Onze zoon heeft niets hoeven missen in zijn eerste twee jaar. (Zolang heeft hij bij mijn moeder gewoond). Oma en hij kwamen dagelijks even naar mij toe en het heeft ook niets afgedaan aan onze band. Integendeel, deze is vanaf het begin heel hecht geweest. En nog!

Dat hij zijn eerste stapje, woordje, etc…, bij oma heeft gedaan, is voor mij heel dubbel. Natuurlijk had ik dit heel graag allemaal thuis meegemaakt, maar ik ben tegelijk ook heel blij dat het bij mijn eigen moeder was. Daarnaast heeft zij mij bij alles betrokken en was het ook leuk om te zien dat ze eigenlijk nog een keer mocht moederen. Hier is “mama 2” dus ontstaan, want zo ging onze zoon haar noemen. Dat is toch mooi?

Ambulante zorg

Helaas waren er ook mensen die andere ideeën hadden over de manier van zorg bij grootouders en onze manier van opvoeden thuis. Ik kreeg al snel een indicatie voor thuiszorg, waardoor er een ambulante hulp kwam om mij bij te staan in het thuis oppakken van allerlei opvoedkundige en huishoudelijke taken. Zij was al snel van mening dat ik niet goed in staat was om voor de kinderen (voornamelijk dus de oudste) te zorgen. Uiteraard ging het werk van papa ook gewoon door en was hij hele dagen weg. Op eigen houtje had zij contact opgenomen met mijn letselschade advocaat om te kijken hoe alles ervoor stond. (Hadden we toen maar AVG gehad!) en dacht zij erover na om Jeugdzorg erbij te betrekken. Huh?? Gelukkig dat mijn partner nog wel helder van geest was en deze dame even heeft gemeld dat het nu EXIT was.

Hier is het gelukkig bij gebleven.