NAH versus genieten
Er lopen inmiddels twee groepjes “Ladies with brains”, één online en één in fysieke vorm en ik moet eerlijk zeggen: ik word er heel erg blij van en ben trots op mezelf dit te hebben opgestart. Het blij zijn of ergens van kunnen genieten is voor veel mensen in mijn situatie iets waar niet vaak over gesproken wordt.
Ellende
Welke vorm van hersenletsel je ook overkomt, het blijft vaak lang een bak vol ellende. Je doorloopt verschillende stadia waarbij diverse emoties aangeraakt worden. Je wordt verdrietig om wat je is overkomen, vervolgens word je boos of angstig omdat je geconfronteerd wordt met eventuele blijvende beperkingen en kan het zomaar zijn dat je je er ook nog voor gaat schamen. Je wilt er uiteindelijk niet mee te koop lopen. (Ik spreek hierbij uiteraard voor mezelf.) Dat betekent dat je je mooier voor gaat doen dan je bent. En probeer dat maar eens de rest van je leven vol te houden. Onmogelijk, weet ik uit ervaring!
Energie
Als je je een beetje bewust wordt van je “nieuwe ik”, blijf je over het algemeen toch bezig met het letten op de dingen die blijvend veranderd zijn. Dat is pijnlijk en kost veel energie. In de revalidatie leer je al gauw zuinig om te gaan met je energie, want de meeste mensen met NAH moeten verder met een batterij die nooit meer 100% vol komt. Je mag blij zijn als je de helft van je energie van de “oude ik” nog weet te halen. En al die dingen die niet meer lukken en je de nodige porties boosheid, verdriet, eenzaamheid, schaamte en verwardheid bezorgen, kosten bakken vol energie. Wat kun je hier nu nog mee?
Genieten
Naar genieten staat je hoofd niet als je nog maar net in een situatie zit, waar je zelf niet voor gekozen hebt, waar je je niet op hebt kunnen voorbereiden en waarin veel nog onduidelijk is. En toch is het zó belangrijk om de kleine geluksmomentjes wel te kunnen zien. Als je gezegend bent met goede ambulante begeleiding na je revalidatie, dan zal dat zeker ter sprake komen. Kijken naar waar jij je geluksgevoel weer mee terug kunt vinden. Waar liggen jouw waarden in het leven? Dat kunnen totaal andere dingen zijn geworden die je moet gaan ontdekken. Maar ze zullen er zeker zijn. Je moet er wel voor open staan en proberen niet te blijven hangen in de dingen die niet meer lukken. Daar word je alleen maar somber van. Hoe groot je ellende ook kan voelen, er zijn altijd kleine dingen waar je nog van kunt genieten. Al is het maar een hond die je een knuf komt geven, in het zonnetje zitten met een lekkere bak koffie of thee, een mooi boek lezen, de geur van zelfgebakken appeltaart of de mooie kleuren van de bloesem zien in de lente, mooie momenten zijn er nog echt.
Voordeel
Ik las pas dat er mensen zijn die zeggen dat ze zelfs voordeel uit hun hersenletsel weten te halen. In eerste instantie kreeg ik hier een vreemd gevoel bij. Maar hoe mooi kan het zijn dat je door je eventuele beperkingen moet vertragen en door deze vertraging veel meer in staat kan zijn stil te staan bij mooie dingen die in het normale dagelijkse leven volledig aan je voorbij gingen? (pffff wat een zin) Oftewel, het zou zomaar kunnen dat het je op een gegeven moment gaat lukken om de kleine dingen van het leven eruit te pikken en er ook nog blij van te worden. Ik weet dat dit een lang en moeizaam proces is, maar geloof me: er is licht aan het eind van de bekende tunnel.
Je door een spontaan appje realiseren dat er echt nog mensen zijn die geïnteresseerd zijn in jouw wel en wee. Hoe mooi is dat? Je begint klein en als je ontdekt dat het je winst geeft, ga je vanzelf meer zien. Neem de tijd om te ontdekken. Het klinkt hard, maar die tijd heb je nu. Niets moet meer!
Stukje bij beetje ontdekte ik dat het geruis en de geur van de zee iets speciaals was en me blij maakte, zelfs in de winter. En waar ik later ook blij van werd en me energie gaf, was het suppen. Natuurlijk kletterde ik met mijn onstabiele lijf regelmatig in het water.
Maar let wel: “no guts, no glory”. NAH heeft me dit doen ontdekken.
Daarnaast ben ik dankzij NAH ook trots op mezelf om vrouwen bij elkaar te hebben gekregen en we onze ups en downs kunnen bespreken. Ik heb niet voor niets de naam “Ladies with brains” bedacht, want we zijn zeker niet gek. We delen de gebeurtenissen in onze levens met NAH en dit is zó waardevol voor allemaal.
Ik begrijp eigenlijk wel wat er dus wordt bedoeld met het zien van het voordeel van het hebben van NAH. Niet dat ik niet meer zonder zou willen, integendeel! Maar als ik er toch de rest van mijn leven mee moet doen, dan ga ik zeker proberen om nog meer leuke dingen te doen of te leren en er ook echt van te genieten.
Positieve energie
Voordat ik NAH kreeg, was ik nooit bezig met het fenomeen “energie”, ja misschien voor de rekening van de stroom maar meer ook niet. Nu ik in een situatie zit waarin ik goed voel dat mijn “stroom” heel duur en ook beperkt is geworden, ben ik me er toch meer in gaan verdiepen. Want onnodig het licht aanlaten, is niet verstandig. Dat kost geld oftewel energie. Geldt overigens voor iedereen.
En dus ben ik me meer gaan focussen, nu mijn leven anders is ingedeeld, op waar ik nog energie van krijg. Oftewel: kan ik als een soort van zonnepaneeltje door het leven gaan?
Natuurlijk blijven je beperkingen aanwezig en zullen ze je regelmatig in de weg staan, maar het is niet het einde van de wereld. Er zijn altijd nog situaties of dingen waar je blij van wordt. Leer die dingen te zien en houd ze vast! Wanneer je voelt dat het ervoor zorgt dat je alle ellende even kunt vergeten, ben je geslaagd. Schrijf ze desnoods op, zodat je ze terug kunt lezen wanneer je denkt dat er niets meer is om van te genieten.
Als het mij lukt, lukt het jou ook!
Nog één tip:
Wist je dat je in principe ongemerkt zelf verantwoordelijk bent voor alle gedachten die ervoor zorgen dat je je energie weg laat stromen? Er is een mooi boek met de titel:
“Geloof niet alles wat je denkt”, geschreven door Bjorn Natthiko Lindeblad.
Veel leesplezier en geniet ook van dit moment!