Artikelen door Natascha Volp

NAH versus genieten

Er lopen inmiddels twee groepjes “Ladies with brains”, één online en één in fysieke vorm en ik moet eerlijk zeggen: ik word er heel erg blij van en ben trots op mezelf dit te hebben opgestart.  Het blij zijn of ergens van kunnen genieten is voor veel mensen in mijn situatie iets waar niet vaak […]

Werkstuk basisschool over NAH

Ons jongste kind kent mij niet anders dan hoe ik ben, dus mét NAH. Voor ons oudste kind geldt in principe hetzelfde, hoewel zij nog wel een herinnering heeft aan wat er allemaal gebeurde toen zij door de politie uit huis werd gehaald.

Zoektocht met NAH

Als je bijna 20 jaar lang elke dag doodmoe bent, soms op het misselijke af en je bij het wakker worden al voelt dat het weer een waardeloze dag gaat worden, zakt de moed je wel eens in de schoenen.

Mijn mama met hersenletsel

Wie ben ik? Mijn naam is Twan, ik ben 20 jaar en ik ben de zoon van Natascha. Momenteel heb ik net een tussenjaar van school afgerond en ben ik begonnen met een baan bij Defensie waar ik heel erg enthousiast over ben. In mijn vrije tijd ga ik graag met vrienden weg en lekker […]

“DANA: Een Natuurramp en NAH”

Nu ik in het vliegtuig zit, wat gelukkig lang niet vol is, en ik weer mazzel had met mijn Hidden Disabilities Koord, kan ik het niet laten om gelijk mijn nieuwe blog te maken. Samen met mijn partner kom ik terug van een reis met uitersten. Ik durf het niet eens meer een vakantie noemen, […]

Too much met NAH

Ieder mens heeft ups en downs en reageert daar op zijn eigen manier op. Voor mensen met hersenletsel kan het zo zijn dat de manier van reageren door het letsel anders is geworden. Er kan een kort lontje ontstaan, maar ook het tegenovergestelde: dat mensen volledig in zichzelf keren. Emoties kunnen heel erg veranderen, van […]

Ladies with brains

De reden waarom ik in 2023 ben begonnen met de opleiding Ervaringsdeskundige was met name om iets met mijn hersenletselervaring te doen. En dat ‘iets’ had ik nog niet helemaal duidelijk, maar dat het zou gaan over het delen van mijn wel en wee, was wel duidelijk. Al was het maar om mensen, die nog […]

Hersenletsel en vriendschap

Ik ben er inmiddels wel achter gekomen dat vriendschap heel beperkt kan zijn. Je kunt je soms zo vergissen in mensen. Ook heb ik gemerkt dat ik voorzichtig ben geworden met het labelen van mensen als “vriend”. Want als je onverwachts in een situatie terechtkomt waarbij vrienden juist zo’n belangrijke rol kunnen spelen, leer je […]

Mijn hersenletsel onder de loep (vervolg)

Vervolgonderwijs van de kinderen Nu wordt het pas echie, want het voelt alsof ik qua niveau nu ingehaald ga worden. De snelheid waarmee de kinderen leren kan ik echt niet meer bijbenen. Aan de ene kant word ik heel verdrietig, want het voelt als verlies. Maar ik moet ook realistisch zijn en weten dat deze […]

Mijn hersenletsel onder de loep

Ik wil mijn blogs overzichtelijk en niet al te lang maken, waardoor ik het dit keer in twee delen zal posten. Het lukt me simpelweg niet om alles even kort samen te vatten.   Leven met onzichtbaar hersenletsel is best klote. Ik zeg het maar gewoon zoals het is. Nu er steeds meer tijd vrijkomt voor […]